Serpentijn is eigenlijk de verzamelnaam voor veel soorten steen in allerlei kleuren en van allerlei hardheden van zeer zacht tot erg hard. Serpentijn komt uit Zimbabwe. Serpentijn wordt daar aan de oppervlakte van de aarde gevonden en uitgehakt. Het is populair onder de kunstenaars vanwege zijn hardheid, mooie kleur en fraaie glans na de afwerking.
Per dag maakt een kunstenaar gemiddeld 3 familiebeelden. De beeldhouwers werken in de openlucht met divers gereedschap. Eerst wordt de vorm grof uitgehakt en daarna met mes, vijl en grof schuurpapier verder gemodelleerd. De eindfase bestaat uit het verder schuren met polijstpapier - heel fijn schuurpapier - tot het oppervlak volkomen glad is. De vrouwen schuren met maar liefst achtgradaties schuurpapier de beelden in een bak met water helemaal glad.
Dit schuren kost net zoveel tijd als het creëren van een beeld.
Terug bij de kunstenaar worden de beelden rondom een houtvuur geplaatst om ze te verhitten. Wanneer de beelden goed heet zijn worden ze ingesmeerd met blanke was. Hierdoor krijgen de beelden een bijzonder mooie kleur omdat de gesmolten was de steen binnendringt.
De beelden kunnen, zelfs in de winter, buiten staan. Af en toe opwrijven met een zachte doek is doorgaans voldoende
om het beeld zijn glans te laten behouden. Indien nodig kunnen de gepolijste delen met een kleurloze was worden opgewreven.
Kleine krasjes zijn weg te werken door ze in te wrijven met nlanke meubelwas of kokosnootolie. Is er een diepere kras of een stukje uit het oppervlak weg, dan dient dit eerst bijgewerkt met schuurpapier, bij voorkeur waterproof schuurpapier fijnheid 200 en 400. Na schuren moet de plek goed egaal heet gemaakt te worden bv. met een föhn. Daarna inwrijven met was en na afkoelen nawrijven met een zachte doek. Het behandeld oppervlak zal volkomen egaal opgenomen zijn. Mocht dit niet zo zijn, dan is onvoldoende verwarmd en dient dit herhaald te worden.
